

In een wereld waar de lucht als een vloeibare aquarel vloeide, danste het water tussen de groene heuvels. Een vrouw, als een schaduw van een vergeten herinnering, aanschouwde de horizon, waar de zon als een gouden munt in de zee viel. Elk moment was een herontdekking, een stad van vergankelijke dromen.
In een wereld waar de lucht als een vloeibare aquarel vloeide, danste het water tussen de groene heuvels. Een vrouw, als een schaduw van een vergeten herinnering, aanschouwde de horizon, waar de zon als een gouden munt in de zee viel. Elk moment was een herontdekking, een stad van vergankelijke dromen.